Iluzje optyczne: obracające się węże, błyszcząca siatka, Wazon Rubina, kawiarniana ściana, iluzja Ehrensteina - wyjaśnienie i działanie.

Iluzje optyczne od lat rozpalają naszą wyobraźnię. Zawsze, gdy wydaje się, że jesteśmy w stanie przechytrzyć optyczne zagadki, zawsze na końcu okazuje się, że padamy ich ofiarą. Przedstawiamy niektóre z nich.

Widzisz kaczkę lub króliki? Powyższy obraz przedstawia oba. Zwierzęta mają te same cechy, ale w zależności od tego, które z nich dostrzeżesz, po lewej stronie każdego wzoru zobaczysz dziób kaczki lub uszy królika. Nasze mózgi interpretują informacje na podstawie zaledwie kilku wskazówek, więc nie widzimy obu zwierząt jednocześnie. 

Iluzja obracających się węży to iluzja, w której widzimy ruch niemający miejsca. Złudzenie polega na nakładaniu się obiektów. Jeśli spojrzysz na konkretny punkt obrazu, efekt ustanie. Badanie z 2005 roku opublikowane w Journal of Vision sugeruje, że systemy wzrokowe większości ludzi wnioskują o obecności ruchu w statycznych, powtarzających się asymetrycznych wzorach, takich jak ten, ponieważ projekt odwołuje się do wzorca aktywności neuronowej.

Iluzja powoduje, że mózg dostrzega ciemne plamy wewnątrz białych kółek znajdujących się na przecięciach linii siatki. Plamki te mogą pojawiać się i znikać z naszego widzenia peryferyjnego tak szybko – zwłaszcza podczas ruchu oczu – że niektórym osobom może być trudno patrzeć na iluzję zbyt długo. Iluzja jest modyfikacją iluzji siatki Hermanna, która powoduje pojawienie się ciemnych kropek na przecięciach jaśniejszych linii, chociaż iluzja migoczącej siatki jest jeszcze bardziej przyciągająca wzrok. Jeśli spróbujesz spojrzeć bezpośrednio na jedną z dostrzeżonych ciemnych plam, zniknie. 

Widzisz dwie twarze lub wazon? Wazon Rubina, czyli twarz Rubina, przedstawia jedno i drugie, ponieważ profil boczny dwóch identycznych twarzy pasuje do zarysu wazonu.

Iluzja ściany kawiarni przedstawia „ścianę” w kratkę z poziomymi liniami, które wydają się wyginać w różnych kierunkach. W rzeczywistości jednak poziome linie są proste i biegną równolegle do siebie. Naukowcy nie są pewni, dlaczego iluzja działa tak dobrze, ale według The Illusions Index wydaje się, że jest ona powiązana z interakcjami między neuronami kodującymi orientację w korze wzrokowej . 

Nazwa iluzji ściany kawiarni została wymyślona przez badaczy z Uniwersytetu w Bristolu w Wielkiej Brytanii, którzy udokumentowali efekt na ścianie kawiarni w latach 70. XX wieku.

Czy widzisz białe kółka? Okręgów tam nie ma, ale mózg wypełnia luki w miejscach przecięcia linii i dostrzega jasne koła. Według The Illusions Index fizjologiczne mechanizmy odpowiedzialne za wypełnianie takich martwych punktów przez ludzki mózg są niejasne . To jest przykład iluzji Ehrensteina, niemieckiego psychologa.