Ranking jednostek specjalnych - najgroźniejsi komandosi na świecie.

Są służby, do których trafiają najlepsi z najlepszych. Ich spektakularne działania przeprowadzane na morzu, lądzie, w powietrzu i pod wodą, świadczą o niezwykłych, wręcz nadludzkich możliwościach. Poznajcie jednostki specjalne, których siła, technika, uzbrojenie, logistyka i hart ducha są znane na całym świecie.

1. USA: Navy Seals

United States Navy Sea, Air and Land (SEAL). Jednostka powołana do życia przez prezydenta USA Johna F. Kennedy’ego w 1961 roku miała walczyć w wojnie wietnamskiej, która stanowiła ówczesny priorytet dla amerykańskiego rządu.

W czasie walk z Wietkongiem komandosi z Seals zdobyli szacunek za skuteczne akcje i ze względu na kamuflaż otrzymali przydomek „diabły o zielonych twarzach”. Prekursorem Navy Seals była jednostka UDT (Underwater Demolition Team), która przeprowadzała operacje podczas II wojny światowej.

Film z kamery na hełmie komandosa Navy Seals

Dziś „Foki” biorą udział w VBSS (opanowaniu jednostek pływających), akcjach bezpośrednich, operacjach rozpoznawczych, misjach ratunkowych. Wskazują cele, eliminują terrorystów, a także angażują się w walkę z handlem i przemytem narkotyków.

– To ludzie, którzy się nie denerwują, nie drżą im ręce. Mogą trafić w oko terrorystę, który pół swej twarzy zasłania zakładnikiem - mówi o nich twórca GROM-u, generał Sławomir Petelicki, który jest jedynym honorowym członkiem „Fok”, pochodzącym z Polski.

Generał Dukaczewski, były szef WSI dodaje: - Elita w elicie. - Faktycznie sprawdzili się wszędzie na świecie, w Ameryce Południowej, na szerokim Bliskim Wschodzie, w Iraku, Afganistanie.

Morderczy trening Navy Seals trwa wiele miesięcy. Zaczyna się od 25 tygodniowego kursu niszczenia podwodnego BUD/S (Basic Underwater Demolition/SEAL. Po nim następuje 16 tygodniowy kurs kwalifikacyjny SQT (SEAL Qualification Training). Niezależnie od rozwoju nowoczesnych technologii, podstawą treningu fizycznego są ćwiczenia z obciążeniem. Kandydaci każdego dnia biegają, pływają, pokonują tory z przeszkodami, przechodzą szkolenie partyzanckie i miejskie, a także kurs spadochroniarski. Po przejściu programu żołnierze otrzymują Odznakę Walki Specjalnej, czyli Trójząb Fok.

Trening komandosów Navy Seals

Wśród spektakularnych akcji Navy Seals warto wymienić operacje „Anakonda” i „Enduring Freedom”, „Iraqi freedom”, a nie tak dawno ”Geronimo”, która zakończyła się zlikwidowaniem szefa Al-Ka"idy Osamę bin Ladena.

Komandosów jest około 2 i pół tysiąca. Jest to najmniejsza jednostka operacyjna USA, przeznaczona do pracy w najtrudniejszych warunkach na lądzie, morzu, w powietrzu i wodzie.

Foki zostały pokazane w wielu amerykańskich filmach, jak choćby „Twierdza”, czy „Łzy słońca”.

2. Wielka Brytania: SAS – Special Air Service

SAS założył w 1941 roku szkocki posiadacz ziemski i pułkownik Armii Brytyjskiej David Stirling. Jednostka w pierwszych latach swej działalności zajmowała się przeprowadzaniem ataków za linią wroga w północnej Afryce. Jej motto to „Who Dares Wins” (Odważni Wygrywają).

Stirling stworzył czteroosobowe oddziały składające się z najlepiej wyszkolonych żołnierzy, których zadaniem były akcje sabotażowe i zwiadowcze.

Obecnie istnieją trzy jednostki SAS: 22 Professional Regiment of the Special Air Service – zawodowa jednostka wojskowa, 21 SAS (The Artists) i 23 SAS – formacje Armii Terytorialnej (TA). Pułk SAS (22 SAS) jest główną jednostką specjalną Armii Brytyjskiej, używaną do walki z terroryzmem i podczas misji ratunkowych.  

Szkolenie SAS

Po II wojnie światowej komandosi z SAS walczyli m.in. Malezji, Omanie, Somalii, Bośni, Iraku i Afganistanie. Odnieśli sukces w słynnej akcji uwolnienia 19 zakładników przetrzymywanych w irańskiej ambasadzie w Londynie. Akcja pod kryptonimem „Nimrod” miała miejsce 5 maja 1980 roku.

SAS, jako jedna z dwóch jednostek specjalnych, ma w swoim „portfolio” operację odbicia zakładników na terytorium wroga. Chodzi o akcję „Barras” w Sierra Leone w 2000 roku.

Rectangle w artykule 1 Rectangle w artykule 2 3. Rosja: Specnaz

Skrót Specnaz oznacza „specjalne przeznaczenie”. Są to wojskowe siły specjalne podległe zarządowi wywiadu wojskowego GRU. Po upadku ZSRR Specnazem nazywano jednostki FSB, „Alfa”, „Wympieł” czy „Zenit”, a także oddziały specjalne rosyjskiego MSW. Również czerwone berety funkcjonujące przy dywizjach wojsk wewnętrznych należą do Specnazu.

Najsłynniejsza jednostka to pułk „Witiaź”, który najpierw był plutonem, a potem kompanią o numerze taktycznym 9 w nawiązaniu do niemieckiej GSG-9.

Trening jednostki

Twórcą oddziału Witiaź był płk. Lisiuk. Powołał on formację do walki z terrorem i do uwalniania ewentualnych zakładników podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku. Jedną z przyczyn powstania była również chęć ukrycia ściśle tajnej jednostki KGB „A”, na której spoczywała odpowiedzialność za zwalczanie grup terrorystycznych.

Obecnie w ramach FSB istnieje Centrum Specjalnego Przeznaczenia (CSN), w którym są co najmniej dwa oddziały: Zarząd „A” – do uwalniania zakładników, Zarząd „W” – wielozadaniowa formacja specjalna. 

Rekruci do Specnazu przechodzą podstawowe szkolenie wojskowe, uczą się walki wręcz, technik zabijania po cichu, spadochroniarstwa, infiltracji, sabotażu, posługiwania się materiałami wybuchowymi, języków obcych, precyzyjnego strzelania, zwiadu, posługiwania się mapą i bronią produkcji zagranicznej, prowadzenia pojazdów, obcej taktyki, techniki i procedur.

Pokaz Specnazu

Żołnierze Specnazu odbywają długie marsze, często w maskach gazowych i w pełnym wyposażeniu, które chroni przed atakiem chemicznym. Większość ćwiczeń fizycznych jest bardzo wymagająca. Po zakończeniu szkolenia rekruci uczestniczą w manewrach przeprowadzanych w środowisku zbliżonym do warunków rzeczywistych, np. w odtworzonych bazach pocisków Cruise, lotniskach NATO, ośrodkach łączności. W czasie manewrów używa się materiałów wybuchowych i ostrej amunicji.

Specnaz słynie z wyjątkowej siły i brutalności. Podobno w czasie ataku na teatr moskiewski na Dubrowce, żołnierze Specnazu dobijali zamachowców odurzonych gazem strzałem w głowę.

4. Polska: GROM

Jednostka Reagowania Operacyjno-Manewrowego została sformowana 13 lipca 1990 roku. Powołano ją w odpowiedzi na postrzelenie przez terrorystów w Bejrucie dwojga Polaków, co było zemstą za pomoc polskiego rządu w emigracji Żydów z ZSRR do Izraela. Prekursorami jednostki (uhonorowanymi w pełnej nazwie oddziału) byli Cichociemni – spadochroniarze Armii Krajowej. Zorganizowano ją wg wzorów amerykańskich i brytyjskich, dlatego składa się wyłącznie z zawodowców. Przeznaczona jest do działań antyterrorystycznych, poszukiwawczych, rozpoznania i odbijania zakładników. GROM przeprowadza akcje na lądzie, pod wodą i z powietrza, w trudnych warunkach terenowych, klimatycznych i pogodowych.

– O tym, co powinien umieć każdy żołnierz sił specjalnych, można by mówić godzinami. – opowiada ppłk. Krzysztof Przepiórka, jeden z pierwszych GROM-owców. - Wszyscy muszą nurkować, skakać ze spadochronem, strzelać wyborowo, rozbrajać bomby czy bezszelestnie obezwładniać przeciwników. Każdy ma jakąś specjalność, w której jest mistrzem. Dzięki temu można stworzyć zespół. Tak naprawdę pojedynczy żołnierz sił specjalnych stanowi znikomą wartość bojową. Liczy się całość.

Żołnierze GROM-u brali udział w misjach na Haiti (1994), na Bałkanach (1996), w Iraku i Afganistanie, a za jeden z ich największych sukcesów uważa się schwytanie serbskiego polityka oskarżanego o zbrodnie wojenne, Slavko Dokmanovicia.

Trening jednostki GROM

– To jednostka na najwyższym poziomie, żadna malowana armia wystawiana na defilady. Są to siły niewielkie, ale niesamowicie skuteczne. W Iraku garstka żołnierzy GROM-u wykonała tak kluczowe, skomplikowane i trudne zadania, że Amerykanie nie bali się poświęcać setek żołnierzy do ich zabezpieczenia - mówił o operacji w Iraku gen. Roman Polko.

Jednostka Wojskowa GROM im. Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej kryje w swojej nazwie pierwsze litery imienia jednego ze swoich żołnierzy, generała Gromosława Czempińskiego, który odegrał kluczową rolę w Operacji Samum i uratowaniu oficerów CIA. Oficjalnie nazwa jest skrótowcem od „Grupy Reagowania Operacyjno-Manewrowego”.

Eksperci porównują GROM do takich wojsk specjalnych jak: amerykańskie Special Forces Operational Detachment – Delta, SEAL Team IV, brytyjskie 22 Special Air Service, Special Boat Servie, czy też izraelskie Sajjeret Matkal.

5. USA: Delta Force

Oddział Delta Force to wzorowana na brytyjskim SAS amerykańska jednostka utworzona w 1977 roku przez pułkownika Charlesa Beckwitha. Jej nazwa została zaczerpnięta przez Beckwitha z operacji w Wietnamie, w której uczestniczył. Żołnierze Delta stacjonują w Fort Bragg w Karolinie Północnej.

Do służby rekrutowani są przede wszystkim byli rangersi, „zielone berety”, żołnierze ze 101. Dywizji Powietrznodesantowej i 82. Powietrznodesantowej. Komandosi tej formacji specjalizują się akcjach odbijania zakładników z uprowadzonych samolotów. Delta Force współpracuje m.in. ze 160 Pułkiem Lotniczym Operacji Specjalnych (160th SOAR), brytyjskim SAS, niemieckim GSG 9 i polską jednostką GROM.

Trening i działania Delta Force

Jest to najlepiej wyposażona jednostka specjalna na świecie. Jako pierwsza testuje prototypy broni w swych akcjach, a część sprzętu jest konstruowana wyłącznie na jej potrzeby.

Jedną z najsłynniejszych akcji Delta Force była nieudana próba odbicia zakładników w ambasadzie amerykańskiej w Teheranie w 1980 roku. W jej wyniku zreorganizowano koordynację wszystkich amerykańskich jednostek specjalnych.

Pozostałe akcje to m.in. atak na więzienie Richmond Hill i uwolnienie więźniów, odbicie zakładników samolotu Kuwejckich Linii Lotniczych (1984), udział w inwazji na Panamę, poszukiwanie generała Manuela Noriegi i jego doradców, uwolnienie z więzienia Kurta Muse (1989), poszukiwanie Mohameda Farah Aidida w stolicy Somalii – Mogadiszu, gdzie zginęło 19 amerykańskich żołnierzy, misja na Haiti w 1994, odbicie zakładników z opanowanej przez terrorystów rezydencji ambasadora Japonii w Limie, polowanie na talibów i członków Al-Ka"idy w Afganistanie (2001-2004) i udział w operacji „Iraqi Freedom” w Zatoce Perskiej (od 2003).

Rectangle w artykule 3 6. Niemcy: KSK – Kommando Spezialkräfte

Założone w 1996 roku Kommando Spezialkräfte (KSK) jest jednostką specjalną niemieckiej Bundeswehry również wzorowaną na brytyjskim SAS. KSK jest częścią Division Spezielle Operationen (Dywizji Operacji Specjalnych). Komandosi formacji zajmują się przede wszystkim wywiadem wojskowym, rozpoznawaniem i monitorowaniem celów o wysokim znaczeniu militarnym, powstrzymywaniem ataków terrorystycznych, niszczeniem ważnych dla przeciwnika obiektów oraz odbijaniem zakładników.

Jednostka KSK podczas szkolenia 

W skład jednostki wchodzi 1000 komandosów, w tym 850 żołnierzy zawodowych i kontraktowych oraz 150 żołnierzy z poboru. Szkolenie przebiega wraz z jednostkami SAS oraz Delta Force. Żołnierze KSK mają umundurowanie piechoty niemieckiej, wykonany z Nomexu czarny kombinezon, kominiarkę oraz hełm z kevlaru. Uzbrojenie jednostki to nóż Gerber II, karabin HK G36, HK MP5-SD3 9 mm, pistolet samopowtarzalny P8, karabin snajperski G22, podwodny pistolet PII, karabin maszynowy HK 21, HK 23, MG3 GPM. Jednostka przemieszcza się 2 tonowymi pojazdami UNIMOG oraz Mercedesami Benz klasy G.

Żołnierze KSK brali udział w aresztowaniu zbrodniarzy wojennych na Bałkanach, w Bośni i Hercegowinie oraz Kosowie. Obok przedstawicieli sił specjalnych z Australii, Danii, Kanady, Norwegii, Nowej Zelandii i Turcji, KSK stanowiła część Połączonego Zespołu do Zadań Specjalnych – Południe (JSOTF-South), który od października 2001 do kwietnia 2002 skutecznie tropił i zwalczał Talibów oraz Al-Ka"idę w południowym Afganistanie.

Bilboard w artykule 1 7. Izrael: Shayetet 13 (Israeli Naval Commando)

Elitarna Shayetet 13 (Flotylla Trzynasta) to jednostka komandosów izraelskiej marynarki wojennej, uważana za jedną z głównych sił specjalnych Izraela, wraz z Sajjeret Matkal i jednostką Shaldag. Zadaniem Flotylli są operacje na morzu, ziemi, akcje bezpośrednie, działania na tyłach przeciwnika, walka z terroryzmem, odbijanie zakładników i wywiad.

Jednostka brała udział we wszystkich najważniejszych wojnach Izraela, ale tajniki jej działania są pilnie strzeżone i znane tylko nielicznym. Szybkość i precyzja sprawia, że Shayetet 13 uznawana są za jedne z najlepszych sił specjalnych na świecie. Porównuje się je do Navy Seals, czy SAS. W oddziałach Trzynastki służy około 300 żołnierzy. Rekruci przechodzą szkolenie bojowe i spadochronowe, ale uczą się też żeglarstwa, nurkowania i posługiwania materiałami wybuchowymi pod wodą.

Akcje Izraelczyków

Formacja ma swoje początki w czasach II wojny światowej, kiedy to w ramach oddziałów szturmowych Hagany (żydowskiej organizacji paramilitarnej) utworzono tzw. Kompanię Morską (Palyam). Jej żołnierze przeprowadzali sabotaże, m.in. podkładali materiały wybuchowe pod statki i okręty. Powstanie państwa i jego sił zbrojnych (Siły Obronne Izraela) spowodowało, że członkowie Palyam zdecydowali się w 1950 roku utworzyć oddział Shayetet 13, włączony do składu Marynarki Wojennej.

Świat dowiedział się o Flotylli dopiero w latach 60. Komandosi morscy wzięli udział w wojnie sześciodniowej z marnym skutkiem. Podczas akcji na Aleksandrię sześciu płetwonurków transportowanych na pokładzie okrętu podwodnego zostało schwytanych przez Egipcjan. Udane działania jednostki miały miejsce w tzw. wojnie na wyniszczenie, m.in. słynny atak na znajdującą się na Kanale Sueskim tzw. Zieloną Wyspę – betonową fortecę wzniesioną na koralowcu przez Brytyjczyków w czasie II wojny światowej. Zajętą przez Egipcjan wyspę szturmował kilkudziesięcioosobowy oddział płetwonurków uzbrojonych w granaty i broń strzelecką – karabinki AK 47 i peemy Uzi.

W marcu 2011 roku izraelscy komandosi przejęli płynący pod liberyjską banderą statek „Victoria” z irańską bronią dla Hamasu. Najsłynniejszą operację przeprowadzono w 2003 roku na pokładzie statku Karine A, na którym znaleziono olbrzymią ilość broni: 50 ton pocisków, moździerzy, materiałów wybuchowych, karabinów i amunicji dla Hamasu.

8. USA: United States Army Rangers

Elitarna jednostka piechoty USA podlega pod Dowództwo operacji specjalnych wojsk lądowych Stanów Zjednoczonych (United States Army Special Operations Command, USSOCOM) z bazą w Fort Benning, Georgia. Pierwszą jednostkę stworzył dla Brytyjskiej Korony major Robert Rogers w 1756 roku. Ich motem było „Rangersi zawsze na czele! (Rangers Lead the Way!).

Pułk Rangersów posiada bardzo wysoki stopień gotowości (18 godzin) do podjęcia działań w dowolnym obszarze świata. Rangersi mogą samodzielnie prowadzić jakiekolwiek akcje wojenne przez pięć dni. Jednostka specjalizuje się w zdobywaniu lotnisk. Wśród innych zadań są akcje bezpośrednie, wypady na teren wroga, operacje konwencjonalne i specjalne, wsparcie lub ubezpieczenie jednostek typu Delta Force i Navy Seals, ewakuacja ludzi i sprzętu, infiltracja i eksfiltracja drogą lądową, morską i powietrzną.

Morderczy trening US Army Rangers

Uzbrojenie formacji to noże i bagnety, w tym M9 Bayonet, M11 Knife (EOD), broń krótka – M9 (Beretta 92F/FS), M11 (SIG Sauer P228), karabiny maszynowe M249 (5.56 x 45 mm NATO), M60 (7.62 x 51 mm NATO), karabiny snajperskie i wyborowe Barret M82A1M/A3 (Barrett M82A3; Special Application Scoped Rifle, 12.7 x 99 mm BMG), M14 (Semi-Automatic Rifle, 7.62 x 51 mm NATO), Remington M24 SWS (Bolt Action Sniper Rifle, 7.62 x 51 mm NATO) oraz broń przeciwpancerna M136 (Bofors AT4; Disposable Recoilless Rifle, 84 mm), Karl Gustav M3 RAAWS (Recoilless Rifle, 84 mm), M18 Claymore.

W 1989 roku 75 Pułk Rangers walczył w Panamie, a rok później część 1. batalionu wzięła udział w wyzwoleniu Kuwejtu. W 1993 roku kompania 3. batalionu wraz z dowództwem pułku zostały wysłane do Somalii na operację „Przywrócić Nadzieję”. Rangersi wraz z komandosami Delty i Navy Seals pojmali w centrum Mogadiszu współpracowników Mohameda Farraha Aidida. Akcja przerodziła się w krwawą bitwę uliczną z miejscową milicją i cywilami. 75 Pułk stracił 6 żołnierzy, wielu rangersów było rannych. Elementy pułku uczestniczyły w misjach stabilizacyjnych na Haiti (1994) i w Kosowie (2000). Po ataku Al-Ka’idy na World Trade Center w 2001 roku US Army Rangers wzięli aktywny udział w wojnie z terroryzmem, przeprowadzając działania bojowe na terenie Iraku i Afganistanu.

Najsłynniejszymi operacjami Rangersów było legendarne lądowanie w Normandii w 1944 roku oraz wspomniana operacja w Mogadiszu, którą na ekran przeniósł Ridley Scott w filmie „Helikopter w ogniu” ze zdjęciami Sławomira Idziaka.

Bilboard w artykule 2 9. Niemcy: GSG 9

GSG 9 (Grenzschutzgruppe 9) jest jedną z najlepszych jednostek do działań antyterrorystycznych. Utworzono ją po masakrze w Monachium w 1972 roku, kiedy członkowie palestyńskiej organizacji terrorystycznej Czarny Wrzesień wzięli za zakładników 11 członków izraelskiej drużyny olimpijskiej, którzy zginęli podczas fatalnie przeprowadzonej akcji odbicia.

GSG 9, utworzone za zgodą ministra RFN Hansa-Dietricha Genschera, podlega Bundesministerium des Innern (Ministerstwo Spraw Wewnętrznych). Jednostka stacjonuje w Sankt Augustin pod Bonn.

Reportaż telewizyjny o GSG 9

W rekrutacji mogą uczestniczyć kandydaci z Bundespolizei lub Polizei po dwóch latach nienagannej służby i zdaniu egzaminu wstępnego. Bada się w nim poziom inteligencji, cechy psychiczne i sprawność fizyczną. Po 13 miesięcznym treningu następuje 9 miesięczne szkolenie z taktyki szturmowej, m.in. walki w przestrzeniach zamkniętych.

Wśród znanych akcji oddziału są: operacja „Magiczny Ogień”, w wyniku której odbito wszystkich 86 zakładników lotu Lufthansa 181 (Boeing 737), likwidacja 3 porywaczy na lotnisku w Mogadiszu w 1997 roku, aresztowanie członków Frakcji Czerwonej Armii (1982-1993), uwolnienie zakładników w Kassel w 1994, pomoc w uwolnieniu zakładników na Filipinach w 2000 roku, pomoc w uwolnieniu 4 niemieckich turystów w Egipcie w 2000 roku, aresztowanie terrorystów powiązanych z zamachami z 11 września (2001-2002) oraz działania w Iraku w latach 2003-2004.

10. Francja: GIGN

Również Grupa Interwencyjna Żandarmerii Narodowej (GIGN) powstała po tragicznych wydarzeniach w czasie Letniej Olimpiady w Monachium w 1972 roku.

Groupe d’Intervention de la Gendarmerie Nationale może interweniować we Francji, na jej terytoriach zamorskich oraz za granicą. Jednostka jest gotowa do akcji w 30 minut podczas 24 godzinnego dyżuru. GIGN składa się z sześciu grup po 15 ludzi. 4 grupy szturmowe i 2 pomocniczo-organizacyjne.

Szkolenie GIGN

Podstawowe zadania francuskiego oddziału to walka z terroryzmem lotniczym, tłumienie buntów więziennych, zatrzymania najniebezpieczniejszych przestępców oraz wsparcie oddziałów specjalnych policji (GIPN i RAID).

Jednostka wzięła udział w około tysiącu operacjach, ratując ponad 500 zakładników oraz zabijając setki terrorystów. W tym czasie straciła tylko 2 komandosów. GIGN również zwalcza ETA we Francji i Hiszpanii.

W rekrutacji mogą uczestniczyć osoby w wieku do 32 lat, zdolne wykonać 100 pompek, 300 brzuszków, 25 podciągnięć na drążku i szybkich wejść po linie. Czeka na nich 8 kilometrowy marsz na czas z obciążeniem, pływanie ze związanymi kończynami, skoki do wody, strzelanie z kbk na 200 m, strzelanie z pistoletu na 50 m oraz testy psychiki i odwagi. Po przejściu sprawdzianu odbywa się rozmowa kwalifikacyjna z dowódcą jednostki. Selekcję przechodzi od 5 do 10% kandydatów.

Zaawansowane szkolenie obejmuje skoki spadochronowe HALO/HAHO, szkolenie z zakresu walki w pomieszczeniach, szturmowanie samolotów i pojazdów naziemnych.

Wśród najbardziej znanych operacji jest oswobodzenie 30 dzieci z porwanego autobusu przez FLCS (Front Wyzwolenia Wybrzeża Somali) w Dżibuti w 1976 roku, uwolnienie zakładników w Ouvéa na Nowej Kaledonii w maju 1988, uratowanie 171 pasażerów lotu 8969 w Marsylii (1994) i działania w Bośni, polegające na aresztowaniu ludzi podejrzanych o zbrodnie wojenne.

źródło: [1][2][3][4][5]