Najgorszym rokiem do życia na Ziemi był Anno Domini 536. Dlaczego?

Dwa lata temu badacz Średniowiecza Michael McCormick przeanalizował najgorsze okresy w historii świata. W wyniku rozważań bazujących na najnowszych odkryciach dotarł do konkretnej daty. Nie jest to 1349 rok, gdy Czarna Śmierć pustoszyła Europę, ani 1918, kiedy epidemia hiszpanki unicestwiła od 50 do 100 milionów ludzi.

„Początek jednego z najgorszych, jeśli nie najgorszych, okresów życia na świecie, to był rok 536”, mówi McCormick, który przewodniczy Harvard University Initiative for Science of the Human Past.

Tak pisał o tamtym czasie bizantyjski historyk Prokopiusz z Cezarei: „Słońce przez cały rok dawało światło bez blasku niczym księżyc”. Niezwykle gęsta i sucha mgła pogrążyła w półmroku całą Europę, Bliski Wschód i znaczną część Azji. Temperatura spadła o prawie 20°C. Chińscy kronikarze podali, że latem w Środkowym Królestwie padał śnieg. Za ciemnością i niepokojem podążał głód. W irlandzkich kronikach odnotowano brak plonów od 536 roku do 539. Włochy, południowa Anglia i wybrzeże Morza Północnego ucierpiały w wyniku burz i powodzi. Towarzyszyła temu np. susza w Peru, liczne anomalie klimatyczne, które wyniszczały ludność.

Co więcej, w 541 roku w Cesarstwie Wschodniorzymskim wybuchła Dżuma Justyniana, która codziennie zabierała życie 10 tysiącom mieszkańców. Niezależnie od tych wydarzeń trwały w najlepsze ulubione rozrywki władców – wojny. Na Zachodzie Bizancjum desperacko próbowało przywrócić kontrolę nad byłymi prowincjami Cesarstwa Rzymskiego, walcząc m.in. we Włoszech, Hiszpanii, Afryce Północnej i na Kaukazie. Na Wschodzie toczyły się wojny między chińskimi królestwami a plemionami koczowniczymi.

Historycy od dawna wiedzieli, że połowa szóstego wieku była dosłownie najciemniejszym okresem Średniowiecza, ale aż do teraz nie znano konkretnych przyczyn tego zjawiska.

Dzięki ultraprecyzyjnej analizie próbek ze szwajcarskiego lodowca, przeprowadzonej przez zespół McCormicka i glacjologa Paula Mayewskiego z Instytutu Zmian Klimatu Uniwersytetu w Maine, odkryto winowajcę. Zakłócenie klimatu spowodował kataklizm wulkaniczny na Islandii i następujące po nim dwie kolejne, masywne erupcje z 540 i 547 roku. Eksplozje były tak potężne, że ​​olbrzymie chmury popiołu zostały wrzucone do atmosfery, co spowodował roczną mgłę, a w konsekwencji zmianę klimatu.

W wyniku wszystkich wydarzeń klimatyczno-społecznych Europa pogrążyła się w stagnacji gospodarczej, która trwała aż do 640 roku. W tym czasie liczba ludności na kontynencie spadła z 39 do 10 milionów ludzi. Gdyby ktoś chciał porównać obecny, dramatyczny rok 2020, kiedy pandemia rozlewa się po całym świecie, z mrocznym Anno Domini 536, to w sumie wcale nie jest tak źle.

źródło: [1][2][3][4][5]