Historia Poinsetta: od agenta do ambasadora - kluczowa rola w wydarzeniach lat 20. XIX wieku | SEO, Poinsett, roślina, Meksyk, historia, dyplomacja, Smithsonian

Znacie Joela Robertsa Poinsetta? Nie? To może znacie słynną bożonarodzeniową roślinę doniczkową, czyli czerwono zielone paskudztwo znane jako poinsecja?

Pod koniec lat dwudziestych XIX wieku, pełniąc funkcję pierwszego ambasadora Stanów Zjednoczonych w Meksyku, Poinsett przyciął próbki rośliny znanej w języku hiszpańskim jako „flor de nochebuena”, czyli kwiat wigilijny, pochodzącej z meksykańskiego stanu Guerrero. Następnie wprowadził go do Stanów Zjednoczonych podczas podróży do domu z Meksyku.

Od tego czasu roślina ta nosi nazwę poinsecji. Jednak działalność Poinsetta znany był nie tylko z przewiezienia brzydkiej roślinki do Nowego Świata. Był ambitnym politykiem, finansistą, a co najważniejsze, tajnym agentem rządu USA w Ameryce Południowej. Walczył po stronie armii chilijskiej przeciwko Hiszpanii podczas wojny o niepodległość Chile na początku XIX wieku.

Poinsett, powiernik prezydenta Andrew Jacksona, był także sekretarzem wojny Stanów Zjednoczonych za prezydenta Martina Van Burena i nadzorował hańbę Szlaku Łez , przymusowego przesiedlenia i śmiercionośnego marszu ludu Czirokezów z południa do rezerwatów na Zachodzie w latach trzydziestych XIX wieku .

A jednak Poinsett, zapalony botanik, który przywiózł do Stanów Zjednoczonych dziesiątki innych roślin, pomógł także założyć organizację, która doprowadziła do powstania Smithsonian Institution .

Urodzony i wychowany w Charleston w Południowej Karolinie 2 marca 1779 roku Poinsett był synem bogatego lekarza. Zanim rozpoczął karierę wojskową, podróżował po Europie i Rosji w wieku dwudziestu kilku lat.

XIX wieku Poinsett podróżował po Ameryce Południowej jako tajny agent Departamentu Stanu USA. Jego raporty wywiadowcze częściowo przyczyniły się do napisania Doktryny Monroe’a .

Doktryna ta, napisana przez Sekretarza Stanu Johna Adamsa i ukryta w przemówieniu Prezydenta Jamesa Monroe do Kongresu wygłoszonym 2 grudnia 1823 r., miała na celu zapobieżenie europejskiej kolonizacji w Ameryce Południowej i w istocie zajęła całą półkulę zachodnią Stanów Zjednoczonych.

Doktryna ta przygotowała także grunt pod dwa stulecia trudnych stosunków między Stanami Zjednoczonymi a Ameryką Łacińską.

W 1825 roku administracja Monroe mianowała Poinsetta pierwszym ambasadorem w Meksyku. Przybył tam wiosną tego roku i niemal natychmiast wzbudził powszechną nieufność. Wykorzystał swoje kontakty, aby zabezpieczyć sobie i swoim przyjaciołom korzystne działki i założył amerykańską firmę wydobywczą, aby eksploatować meksykańskie zasoby dla własnych korzyści.

Tak naprawdę to właśnie podczas podróży, aby ocenić rentowność niektórych kopalń, Poinsett podziwiał czerwono-zielone rośliny i wycinał szczepki, aby wysłać je ogrodnikom w USA. Nie jest całkiem jasne, gdzie i w jaki sposób te wycinki zostały wyprodukowane i wysłane, ale wspomniał piękno roślin, które zobaczył, które franciszkanie w Meksyku pokazywali podczas Bożego Narodzenia od XVII wieku.

Kilku wybitnych ogrodników w Stanach Zjednoczonych poinformowało później, że Poinsett wysłał im próbki roślin. W połowie lat trzydziestych XIX wieku w raportach rolniczych opisano roślinę o jaskrawych szkarłatnych liściach, „ostatnio nazywaną poinsecją”, jako wprowadzoną przez Poinsetta w 1828 roku.

W tym samym roku Poinsett poparł także zamach stanu w Meksyku.

Podczas meksykańskiej kampanii prezydenckiej w 1829 r. Poinsett wspierał Vicente Guerrero , którego uważał za bardziej podatnego na interesy finansowe swoje i USA. Kiedy Guerrero przegrał z umiarkowanym Manuelem Gómezem Pedrazą , Guerrero za zgodą Poinsetta przeprowadził zamach stanu, który zmusił Gómeza Pedrazę do ucieczki z Meksyku.

Z powodu złego zachowania Poinsetta podczas wyborów rząd meksykański zażądał usunięcia Poinsetta ze stanowiska. Zamiast tego prezydent Andrew Jackson pozwolił Poinsettowi na rezygnację.

Poinsett opuścił Meksyk i wrócił do domu w Południowej Karolinie.

24 października 1833 roku, w wieku 54 lat, Poinsett poślubił 52-letnią, zamożną wdowę z Południowej Karoliny, która była właścicielką plantacji ryżu i prawie 100 niewolników.

Choć napisał, że cieszy się życiem małżeńskim na plantacjach, nie skończył z polityką i wojskiem.

W 1837 roku Poinsett został mianowany sekretarzem wojny Stanów Zjednoczonych i nadzorował wykonanie ustawy Jacksona o wysiedleniu Indian z 1830 roku , którą lud Czirokezów nazywał Szlakiem Łez . Akt ten spowodował gwałtowne wysiedlenie członków narodów Cherokee, Muscogee, Seminole, Chickasaw i Choctaw z ich ojczyzn na południu do rezerwatów na zachodzie.

Opierając się na swoich podróżach i doświadczeniach na całym świecie, Poinsett uważał, że Stany Zjednoczone powinny mieć muzeum narodowe, które prowadziłoby badania naukowe i prezentowało powiększające się zbiory rządowe, w tym okazy roślin.

Na emeryturze Poinsett pomógł założyć w 1840 r. i został prezesem Narodowego Instytutu Promocji Nauki i Sztuk Użytkowych .

Organizacja ta stała się później częścią Smithsonian Institution, której ogrody prezentują obecnie tysiące poinsecji w okresie bożonarodzeniowym.

Poinsett zmarł 12 grudnia 1851 roku.

Nie jest jasne, jak długo roślina nosząca jego imię będzie znana jako poinsecja. Po latach kontrowersji Amerykańskie Towarzystwo Ornitologiczne ogłosiło, że zamierza usunąć wszystkie imiona ludzkie aż 152 gatunków ptaków , w tym te powiązane z osobami o przeszłości rasistowskiej lub osobami, które dopuszczały się przemocy wobec społeczności tubylczych.