Świątynia tysiąca rzeźb
Świątynia tysiąca rzeźb Świątynia tysiąca rzeźb

Starożytna świątynia Meenakshi wznosi się ponad nowoczesnymi budynkami hinduskiego miasta Madurai. Na 14 wieżach znajduje się ponad półtora tysiąca jaskrawo kolorowych rzeźb, które wprawiają w zachwyt turystów.

Jak wiele innych starożytnych budowli, ta świątynia również została zbudowana na cześć bóstw. Główną boginią jest Meenakshi, żona Shivy.

Według legendy król Malayadwaja Pandya i jego żona Kanchanamalai przeprowadzili święty rytuał yajna (rytuał ofiarny) prosząc bogów o syna, który mógłby odziedziczyć tron władcy. Jednak z ognia wyłoniła się trzyletnia dziewczynka, która miała trzy piersi. Król Malayadwaja i królowa Kanchanamalai byli bardzo tym zakłopotani. Ale bogowie interweniowali i powiedzieli rodzicom boskiej córki, żeby się nie martwili i traktowali dziewczynkę jak syna, a kiedy pozna męża, straci trzecią pierś.

Król Malayadwaja i królowa Kanchanamalai podążyli za radą bogów. Wychowali swoją córkę na silną wojowniczkę i w końcu król Malayadwaja koronował ją na swoją następczynię. Kiedy córka króla Malayadwaja próbowała zaatakować północne Indie, natknęła się na boga Shivę, który mieszkał na górze Kailash, daleko w Himalajach. Na widok Shivy odpadła jej trzecia pierś i przybrała swą właściwą formę jako bogini Meenakshi.

Meenakshi i Shiva pobrali się i postanowili osiedlić się w Madurai’u, gdzie rządzili (i nadal symbolicznie rządzą) jako królowa i król. Hindusi wierzą, że ich małżeństwo było największym wydarzeniem na ziemi. Każdego roku w świątyni odbywa się 10-dniowy festiwal Meenakshi Thirukalyanam upamiętniający małżeństwo Meenakshi i Shivy. Festiwal ten przyciąga co roku ponad milion osób.

Pierwsza świątynia w Madurai prawdopodobnie została zbudowana w VII wieku naszej ery i służyła za miejsce spotkań uczonych, którzy dyskutowali tu o ważnych sprawach. W XIV wieku muzułmański dowódca Malik Kafur najechał na świątynię i splądrował ją z wszelkich kosztowności, po czym zburzył. Dopiero po 250 latach, w 1559 roku dynastia Nayak rozpoczęła w tym samym miejscu budowę nowej świątyni, która do dziś tu się znajduje. Meenakshi jest doskonałym przykładem architektury drawidyjskiej typowej dla południowych Indii. Struktury zbudowane w stylu drawidyjskim często zawierają zadaszone werandy, wysokie wieże umieszczone przy bramach, wiele sal z kolumnami oraz zbiornik do rytualnych kąpieli.

Najbardziej charakterystycznymi i najpiękniejszymi budowlami są masywne wieże (gopuram). W świątyni znajduje się w sumie 14 gopuramów, z których najwyższy, zbudowany w 1559 roku, wznosi się na wysokość 52 metrów. Każdy z nich jest wielopiętrową strukturą pokrytą tysiącami jaskrawo pomalowanych kamiennych figur zwierząt, bogów i demonów. Posągi są malowane i naprawiane co 12 lat.

Gdy spojrzymy na świątynię z lotu ptaka, to zauważymy, że ma kształt mandali. Mandale również namalowane są na sufitach.

Znajduje się tu tzw. Sala Tysiąca Kolumn zbudowana w 1569 roku. Nazwa sugeruje, że znajduje się w niej 1000 kolumn, co jest nie prawdą, bo jest ich tylko, a może nawet aż 985 sztuk. Rzędy bogato rzeźbionych kolumn ciągną się przez całą salę - pokryte są wizerunkami Yali, mitycznego stworzenia z głową słonia i ciałem lwa.

Sanktuaria Shivy i Meenakshy znajdują się w samym sercu kompleksu świątynnego. Świątynia jest poświęcona ich związkowi, dlatego każdego wieczoru podczas ceremonii Shiva jest przenoszony do srebrnej sypialni Meenakshi, a następnego dnia podczas porannych modlitw wraca na swoje miejsce.

Świątynia Meenakshi była nominowana do umieszczenia na liście nowych Siedmiu Cudów Świata – niestety nie udało się jej uzyskać tego tytułu. Niemniej jednak jest naprawdę imponującą i jedyną w swoim rodzaju strukturą.

Źródło: [1][2]

Autorem jest Meiv

0.19128108024597