Chyba nikomu nie trzeba tłumaczyć, o czym jest „Lista Schindlera” (reż. Steven Spielberg, 1993 rok), ale jeśli jakimś cudem jeszcze nie obejrzałeś tego filmu, koniecznie musisz to nadrobić.

Zapraszam do zapoznania się z 8 faktami na temat jednego z najważniejszych filmów dekady.

Obrońcy

Tak niesamowitych ludzi jak Oskar Schindler jest więcej. Na przykład, znacznie mniej znana jest historia Niemica Jona Rabe - szefa chińskiego biura Siemens. Kiedy Japończycy zajęli stolicę Chin Nankin i zaczęli dokonywać okrutnego ludobójstwa, Rabe wykorzystał swój partyjny autorytet do zorganizowania specjalnej strefy bezpieczeństwa i uratował życie od 200 do 450 tysięcy Chińczyków.

O czynie Schindlera stało się głośno dzięki jednemu z uratowanych przez niego Żydów - Poldkowi Pfefferbergowi. Poldek już od lat 60. opowiadał dziennikarzom, pisarzom i filmowcom o swoim aniele stróżu, aż w końcu udało mu się dotrzeć do Spielberga (Pfefferberg twierdził, że dzwonił do biura reżysera co tydzień przez 11 lat), który zechciał utrwalić pamięć o Schindlerze.

Ludzie w pasiakach

Nawet w dzisiejszych czasach wydaje się, że w powstanie filmu zainwestowano sporo pieniędzy, ale tak nie było: budżet był skromny jak na standardy Spielberga, bo „jedyne” 22 miliony dolarów (zarobił 15 razy więcej!).

Stąd kilka ciekawych decyzji twórców w trakcie kręcenia. Kiedy trzeba było przebrać 20 tysięcy statystów w ubrania z czasów wojny, w polskich mediach, pojawiły się ogłoszenia z prośbą o wypożyczenie odzieży z lat 1930-1940. Wielu Polaków pomogło i dzięki temu udało się zebrać mnóstwo zabytkowych strojów.

Anioł Śmierci

Głównym czarnym charakterem w filmie jest Amon Göth, w którego na ekranie wcielił się słynny brytyjski aktor Ralph Fiennes. Amon był Hauptsturmfuhrerem SS i komendantem obozu koncentracyjnego.

Świadkowie mówią, że Fiennes tak bardzo wczuł się w rolę, że Mila Pfefferberg, ocalała z obozu, po spotkaniu z nim długo nie mogła dojść do siebie. Na potrzeby filmu Ralph musiał przytyć 13 kilogramów i zastosował bardzo nietypową metodę – nabrał wagę dzięki piwu Guinness.

Pianista

Równie ciekawe było zachowanie kompozytora Johna Williamsa podczas przedpremierowego pokazu filmu.

Spielberg pokazał Williamsowi materiał filmowy, aby zamówić ścieżkę dźwiękową - kompozytor był tak zszokowany i zdezorientowany, że opuścił salę projekcyjną i wyszedł na zewnątrz, aby odetchnąć. Po powrocie Williams szczerze powiedział reżyserowi, że taki film zasługuje na lepszego kompozytora niż on.

"Wiem." - odpowiedział Spielberg. - Ale inni już nie żyją."

Obóz

Spielbergowi nie udało się uzyskać zgody na kręcenie filmu w Auschwitz. Dlatego reżyser wybudował niedaleko obozu zagłady wierną replikę.

Dowód czynów

Oryginał "Listy Schindlera" został znaleziony w walizce wraz z testamentem w Hildesheim w 1999 roku, zaledwie sześć lat po premierze filmu i 25 lat po śmierci samego Schindlera. Walizka została znaleziona na strychu domu, w którym Schindler spędził ostatnie miesiące życia w 1974 roku.

Sporządzanie listy

Istnieją dowody na to, że w prawdziwej historii to nie Itzhak Stern pomagał sporządzić listę Schindlera i to nie on decydował o tym, kto się na niej znajdzie. Dokonał tego inny podopieczny Schindlera - Marcel Goldberg.

Byli więźniowie getta i obozu wspominają jednak Goldberga z pogardą, gdyż sporządzał on listy w sposób nieuporządkowany. Bez skrupułów potrafił za łapówkę wpisywać na nie jednych ludzi, innych skreślając.

Duma i przekonanie

Spielberg pielęgnował w sobie ten projekt i nosił się z zamiarem realizacji go przez wiele lat. Zaproponował nawet współpracę Romanowi Polańskiemu, który odmówił. Ostatecznie reżyser podjął decyzję o realizacji "Listy Schindlera" po tym, jak usłyszał od szefów wytwórni: "Nie ma sensu tracić czasu i pieniędzy na robienie przygnębiającego filmu, skoro łatwiej jest przekazać je na cele charytatywne”.

"Lista Schindlera" stała się najlepiej zarabiającym czarno-białym filmem naszych czasów.

Źródło: [1]

Autorem artykułu jest Meiv